Liberty en Ellis Island met een bezoek aan The Phantom

De wekker krijgt om zeven uur een klap, om half acht komen we dan toch in actie.

Marcel gaat in de Starbucks naast het hotel koffie halen. We kopen drie week kaartjes voor de metro ($29 p stuk), de goedkoopste optie om vier dagen in en uit de metro te kunnen springen en nemen voor de deur van het hotel de metro naar Bowling Green, de zuidelijkste metrohalte van Manhatten. In Batterij Park is de ferry die je naar Liberty en Ellis Island brengt. Bij de will-call balie halen we de gereserveerde kaartjes op.

Voor de boot staat een paviljoen wat veel weg heeft van een niet permanente feesttent. Hier vindt net als op een vliegveld de security controle plaats. Na een kwartier of drie is dat achter de rug en kunnen we de boot op. Op de boot is het gezellig druk, vol is hij echter niet. Reserveren was dus achtaf ook niet nodig geweest, het scheelde ons de wachtrij.

We gaan lekker achter het glas zitten en varen naar Liberty Island waar we de audiotour ophalen waarmee we om het statue of Liberty heen lopen. 

Het monument wordt momenteel gerestaureerd en bezoek aan de kroon die anders met vooraf gereserveerde kaarten te bezoeken is niet mogelijk. 

Vorig jaar hadden we achteraf spijt dat we alleen met de gratis Ferry langs de eilanden waren gevaren, nu gaan we alsnog van Liberty naar Ellis Island waar we ook mbv een audiotour het immigratiemuseum bezoeken.

Bijzonder om daar rond te lopen en de verhalen te horen.

Op de boot terug spreekt een vrouw me aan, ze vindt het patroon van mijn sjaal en muts erg leuk en vraagt of ik ze zelf gemaakt heb, ter plekke wil ze me van de set ontdoen en contant afrekenen.

Ik vertel haar lachend dat ik ze tot donderdag met deze temperaturen veel te hard zelf nodig heb maar dat ze wat mij betreft daarna van haar kunnen zijn. We raken aan de praat, ze is afkomstig uit Californie en ik beloof haar zodra we thuis zijn haar via email te benaderen. Echt zakelijk ben ik niet want de vraag of ze nu al af zal rekenen wuif ik weg.

De mail is momenteel onderweg, ik ben erg benieuwd of dit weer een "Amerikaanse belofte" is of dat ze serieus was, wie weet heeft ze al lang een veel leukere set gezien want de stad hangt er vol mee.

Met de metro gaan we naar Grand Central Therminal  waar vorige week de grootste Apple winkel ter wereld is geopend. Midden in deze inmense store check ik mijn email en voelen we ons na het lezen van een van de berichten weer heel erg klein en kwetsbaar.

We proberen met hen in ons achterhoofd die het momenteel niet (meer) gegund is om te reizen omdat er weer nieuwe behandelingen noodzakelijk zijn verder te kijken naar al het moois om ons heen.

In de Grand Therminal  Market scoren we bij een kruidenwinkeltje Garam Marsala.

's Avonds gaan we weer naar Hells Kitchen waar we bij een eten bij Thais restaurant in het uur wat ons nog rest aan tijd voordat de voorstelling begint lekker eten.

Dan op naar het Majestic theater waar de Phantom of the Opera speelt. De Phantom is de langst lopende voorstelling op Broadway. Jaren geleden zagen wij de voorstelling in Nederland, Kevin was toen echter nog te jong en is na het aan (moeten) horen van de muziek altijd nieuwgierig geweest. 

De voorstelling was mooi maar we hadden andere verwachtingen waarschijnlijk omdat we de show al in Nederland met een hele grote kast hadden gezien. Kevin was echter super enthousiast. Jammer van dit theater is dat bijna niemand zijn jas naar de garderobe brengt. Na afloop worden de grote deuren aan de zijkant van de zaal opengezet en sta je voordat je er erg in hebt direct op straat. 

Car 

New York, here we come !

Zondagmorgen,  Marcel is al vroeg uit de veren, het eerste uur probeert hij zich stil te houden maar om half acht galmt dan toch New York, New York door het huis.

Rustig bijkomen, spullen pakken, nog een kop koffie waarna we om tien uur richting het vliegveld vertrekken.

Dit keer hebben we geen parkeerplaats bij het vliegveld gereserveerd maar maken gebruik van USA Park + net,  voor eerste keer gebruiker 5 dagen overdekt parkeren a $2 per dag.

Auto wordt neergezet en de bus die ons naar het vliegveld brengt staat al direct achter de auto te wachten. Binnen enkele minuten staan we bij de terminal. Wat is dat toch super georganiseerd.

Vliegen is steeds meer als met de bus gaan. Alles verloopt soepel en met twee vlieguren landen op la Guardia  Airport. Voor de terminal nemen we een jellow cap die ons voor $42 naar het hotel brengt.

Het hotel (Park Central) blijkt een goede keus, heerlijk centraal gelegen met Broadway en Hells Kitchen met haar gezellige restaurantjes om de hoek. Een metro halte voor de deur en Central Park twee blokken verder. De kamer ziet er goed uit en is wat ruimer dan de kamer die we vorig jaar hadden.

Koffer in de kamer, muts op en das om en hup naar buiten.

We lopen naar Times Square en gaan de schaatsbaan en kerstboom op Rockefeller Center bekijken die we vorige week op de tv ontstoken zagen worden. Op 5th Avenue zijn de etalage's prachtig gedecoreerd en gevels uitgelicht.

Grappig toch als je voor de tweede keer een stad bezoekt, het voelt direct heel bekend.

Als we honger krijgen lopen we naar Hells Kitchen, bij een gezellig Mediteraan restaurant geniet ik samen met Kevin van een Zwitsere kaasfondue, Marcel heeft een bijzonder lekkere kip met koriander schotel.

Via het internet bij de Starbucks reserveren we nog even voor elf uur morgenochtend kaartjes voor de boot naar Liberty en Ellis Island.

Wederom naar New York

Vandaag een aantal laatste klappen op de voorbereidingen voor een aantal dagen New York gedurende de kerstperiode 2011 gegeven.
Vliegtickets waren al enige maanden geleden geboekt. Het hotel, Hotel Park Central heb ik via een flashdeal via www.booking.com weten te bemachtigen.
We gaan twee avonden naar een show, na een jaar in het cultuurloze Jacksonville kunnen we zo even bijtanken :) Tickets voor the Phantom (cadeautje van V & G voor Kevin zijn verjaardag)  en Wicked zijn geboekt. De derde avond gaan we een Kersttoer door Brooklyn doen wat gedurende deze periode prachtig verlicht moet zijn. Eigenlijk was er geen toer op woensdagavond maar een mailtje naar het bedrijf leverde een reactie op dat ze ook graag op deze avond een toer organiseerde.
Het 9/11 memorial is gereserveerd en nu nog even de beslissing nemen of we op een vaste tijd het immigratiemuseum op Ellis island willen bezoeken of een 3 dagen flex ticket bestellen. Vorig jaar hadden we spijt dat we het museum hadden overgeslagen.
Verder hoopt vooral Kevin op veel shoppen, weer wat leuke kleding scoren wat hier in het zuiden buiten online shoppen voor ons lastig blijkt, prachtige etalage's bekijken en misschien schaatsen op Rockefeller 
Center

Car

Home sweet home

Bizar toch, dan ben je nog sneller dan op de heenweg in 6 uur en 41 minuten weer aan de andere kant van de plas. Het vliegtuig was half leeg (70 personen) waardoor iedereen ruim uit kon gaan zitten. Kevin schoof een rij naar voren en had zonder upgrade extra beenruimte.
De IJslandse aswolk is nog steeds actief en heeft vandaag het Ierse luchtruim weer platgegooid. Wij vliegen hoog genoeg en hebben er gelukkig geen last van.

Net voor de landingen vlogen we over bollenvelden die al kleur hadden terwijl het informatiefilmpje over Nederland de Keukenhof aanprees. Misschien moeten we daar toch ook nog eens een kijkje gaan nemen. 

Wat is het toch allemaal vanuit de lucht gezien keurig ingedeeld in ons koude kikkerlandje.

Deze week was een voorproefje van Amerika, New York zal ongetwijfeld heel anders zijn dan andere delen van het land. We vonden New York een fantastische stad, door de weeks minder druk dan we verwacht hadden, in het weekend super druk. Altijd vol leven en actie. Er wonen lijkt me iets te heftig.

Zo hoog in de lucht realiseerde ik me dat bij thuiskomst voor ons het Amerika avontuur pas echt aan zal gaan vangen.

Car

De laatste dagen

Ik schrijf dit laatste blogje hoog in de lucht boven Canadees grondgebied. We hebben keurig op tijd New York na de nodige douaneformaliteiten achter ons gelaten.  In Nederland is het nu 2 uur ’s nachts en liggen de meeste al lang op een oor. Ik ga zo ook proberen om mijn luiken even te laten zakken anders word het morgen echt een zware dag.

Maar nu eerst nog even terug naar gisteren zondag 2 mei.

Na ingecheckt te hebben zijn we met de metro richting Harlem gegaan.

Toen we uit de metro kwamen vielen we direct met onze neus in de boter. De NY Biketour, waarvan we tijdens ons fietsritje door Central Park al borden hadden gezien stond op het punt van vertrekken. Wat een mensen, Leontien’s Lady’s Ride is hierbij in vergelijking een kleintje.

In eerste instantie was het de bedoeling om hier in New York een gospeldienst bij te wonen maar met het Florida-avontuur op komst hebben we besloten om dat daar in alle rust te doen.

Onze wandeling door Harlem begon echter wel bij de Abyssinian Baptist Church, de bekende zwarte gospelkerk waar we hele rijen toeristen zagen staan die de zaal af mogen vullen als het reguliere publiek een plaatsje heeft gevonden.

Het is flink warm vanmorgen, zeg maar drukkend warm, wij lopen verder door de wijk waar prachtig gekleurd geklede zwarte mensen terugkomen van of op weg zijn naar hun zondagsdienst. De meeste voorzien van hoed. Menigeen zou zo kunnen figureren in een film.

Om half een zijn we bij Silvia’s een restaurant waar soul food geserveerd word begeleid door gospelzangers. Eigenlijk vinden we het nog wat vroeg om al warm te eten maar de ontbijten met spek die op dit tijdstip nog verkrijgbaar zijn doen ons hart ook niet sneller kloppen dus besluiten we om alle drie de volgens onze reisgids alom geprezen spareribs te nemen. We blijken mooi op tijd te zijn geweest want even later is er bijna geen tafeltje meer te verkrijgen.

Daarna lopen we langs het Apollo theater om vervolgens via een parkje, waar diegene die niet naar de kerk gaan basketbal spelen, naar de kathedraal St. John the Divine te lopen. Dit moet als hij ooit word afgebouwd de grootste kathedraal ter wereld worden. Voorlopig is hij nog maar gedeeltelijk af en arm gedecoreerd.

En dan is het een uur of drie en vinden we het eigenlijk wel genoeg. In een stad als New York raak je nooit uitgekeken we hebben echter het gevoel dat we de plaatsen die wij wilde zien gezien hebben.

Als we terug gaan naar het hotel om de koffers op te halen, lopen we nog tegen een flinke betoging op van voornamenlijk Japanners.

We schrikken van de prijs naar het vliegveld (90 dollar), die ligt volgens de conciërge van het hotel beduidend hoger dan een taxi naar Manhattan. (67 dollar). We bellen zelf nog de taximaatschappij die ons op de heenweg heeft gebracht (ondanks dat ze de fotocamera niet terug zijn komen brengen) maar dat levert geen betere prijs en vaste prijs op dus besluiten we de creditcard maar weer te gebruiken.

Het is ook mogelijk om vanaf het Port Authority Bus Therminal wat twee straten verder ligt een bus te pakken (voor 15 dollar p.p) naar Newark Airport maar dan moeten we weer bij het hotel zien te komen. (achteraf blijkt er een shuttle tussen de luchthaven en het hotel te rijden)

Er komt een flinke auto voorrijden waarvan de bestuurder volgens ons idee bekend is met de conciërge. De man begint met een tocht die ruim 1 ½ uur zal duren door de zondagmiddag verkeersdrukte van Manhattan. Achteraf gezien valt de prijs nog wel mee zeker gezien het feit dat de goede man ook minstens 1 ½ uur bezig is om door dezelfde drukte weer terug te komen gezien het ontbreken van een retourrit.

Aangekomen in het Country Inn hotel bij NewArk krijgen we een hele grote kamer met twee super bedden, gooien onze koffers neer en gaan nog een uurtje rondkijken in New Jersey Gardens een groot outletcenter tegenover het hotel gelegen.

Op de terugweg blijken de heren nog ruimte in hun magen te hebben voor een flink stuk vlees, ik hou het bij een salade.

Nog wat zappen op tv waar de actualiteit grotendeels in het teken staat van de autobom die eerder deze week op Times Square is gevonden en dan sluiten we onze luiken.

Maandag 3 mei

Wat een planning ! Vanmorgen regent het en waait er een fikse warme wind.
Om 10 uur staan we weer voor New Jersey Gardens om de laatste spijkerbroeken en t shirts in te slaan. Kevin vind het wel lekker om een paar uur in zijn eigen tempo alleen rond te lopen, tussendoor spreken we af bij de Starbucks. Wat Starbucks betreft ben ik er overigens niet achter gekomen wat ik nu de lekkerste koffie vind. Bij Starbucks hebben we absoluut de beste koffie gedronken maar volgende week ben ik toch weer erg blij met mijn senseo koffie (moet ik nog iets op verzinnen voor in Jacksonville)  

Om drie uur stappen we op de shuttle die ons van het hotel naar het vliegveld brengt en netjes voor de deur afzet.

We hebben een bijzondere week achter de rug die ons vast nog heel lang bij zal blijven vooral omdat we op plekken hebben gestaan die ondanks dat we er nog nooit geweest waren al zo bekend voorkwamen. Veel gezien, duizenden eettentjes maar weinig terrasjes.

Het weer heeft heerlijk meegezeten.

Ik heb me ook weer gerealiseerd dat 6 dagen door een wereldstad lopen een flinke aanslag pleegt op je uithoudingsvermogen. Onze lichamen zullen een paar dagen nodig hebben om slaap in te halen en verder bij te komen (en te ontblaren).

Zo nu proberen nog een paar uur te slapen.

Car

Autobom op Time Square

We raken gewend aan het tijdsverschil, vandaag gaan we dan ook iets later dan andere dagen op pad.

In eerste instantie brengen we een bezoek aan Macie's, volgens de informatie het grootste warenhuis ter wereld. Er zouden mooie kortingen te behalen zijn dus halen we de kortingskaart voor buitenlanders op de eerste verdieping.
Na wat rondlopen valt het aanbod ons echter tegen, we vinden niet de echte merken zoals we van andere grote warenhuizen in het buitenland gewend zijn en we verlaten de winkel dan ook met lege handen.
We wandelen naar Rockefleller centre en eten een broodje of zeg maar BROOD bij Dean & Deluca.
We gaan St Patricks Cathedral, de grootste kathedraal van Amerika.

Kevin was graag bij Abercrombie & Fetch, een kledingzaak naar binnengegaan maar bij het zien van de enorme rij voor de deur ziet zelfs hij dat niet zitten.
Wel gaan we de strappen van de grote Apple Store binnen waar ook een enorme rij staat van mensen die waarschijnlijk de nieuwe I-Pad in hun bezit willen krijgen. Sinds gisteren is er een nieuwe versie te koop en je kan maar de eerste zijn die hem in zijn bezit heeft.
Cental park is veel drukker dan gisteren tijdens de fietstocht, ook wij gaan nog een tijdje op een bankje zitten te kijken naar de mensen.
We lopen langs de Hearst Tower welke wekelijks in beeld komt tijdens de serie Running on Heels om vervolgens via de M&M shop weer terug te gaan naar Times Square waar ik nog een spijkerbroek in de Levi's shop scoor.

Het verhaal dat het loont om voor het aanschaffen van kleding een paar dagen New York te plannen kan ik na deze dagen echt niet onderschrijven. Het zal er wel mee te maken hebben dat ik geen zin heb in een normale recht toe recht aan broek die later in outletstore's wel voor bedragen van 29 dollar liggen.
Na een uurtje onze benen te rusten gelegd te hebben in de hotelkamer scoren we een flinke salade en lopen weer richting Times Square. We hebben een avondtour met een openbus gereserveerd.
Op Times Square aangekomen krijgen we te horen dat de bussen wat later zijn de weg is afgezet en op dat moment is er nog niet duidelijk wat er precies aan de hand is.
De bustour valt wat tegen omdat er een plasticglas dak op de bus zit wat in slechte conditie is, gelukkig maar dat dit een item was van de Explorer Pass en we niet het volle pond voor deze tour hebben neergelegd.
De bus brengt ons naar de Brooklyn zijde zodat we een prachtig avondbeeld hebben op de skyline van Manhatten, Marcel sterft als we over de brug gaan wel zeven doden, het blijkt zo boven in de dubbeldekker op Manhattan Bridge wel heel erg hoog.

Weer op Times Square zien we dat de boel nog steeds is afgezet, we schenken er echter geen aandacht aan en lopen richting het hotel.
Daar aangekomen blijkt dat er een autobom op Times Square is gevonden. De tv staat rood gloeiend met dit breaking news.
De volgende dag bedenken we ons pas wat kwetsbaar zo'n punt is en wat de gevolgen bij afgaan ook voor ons hadden kunnen zijn. We bellen snel maar even naar huis om te zeggen dat alles oke is.

Car

Fietsen in Central Park, Empire & Mary Poppins

Niets doet ons vandaag denken aan Koninginnedag alleen dan die paar Nederlanders die zich vandaag gehuld hebben in een oranje trui. We spreken af dat we dat volgend jaar in Jacksonville misschien ook maar moeten doen.
Vanmorgen staat een fietstour door Central Park geboekt en het weer zit ons werkelijk mee. Het is heerlijk zonnig en er staat weinig wind. Waarschijnlijk komt het door het voorjaar maar het valt ons op dat er van smog en een uitlaatgassenlucht eigenlijk geen sprake is.
We wandelen naar Pier 84, 4 blokken en 4 straten van het hotel vanwaar de tour vertrekt. We zijn er lekker op tijd en wachten nog even in het zonnetje met een kop koffie die niet echt te nassen is. Alleen de coffee van Starbucks vind ik tot nu toe te drinken de rest is meer te vergelijken met slootwater.
Tijdens de tour is het verplicht om een helm te dragen. Kevin probeert nog om uit te leggen dat hij in Nederland nooit een helm draagt, hij wil voorkomen dat zijn haar instort. Uiteindelijk zet hij hem toch maar op.
Ik maak me al geen zorgen meer om mijn haar want dat stort met het zachte water hier toch wel automatisch in. Mede omdat de fohn maar op halve kracht werkt (110 volt) en er een hotelfohn in de badkamer ontbreekt is er geen model in te krijgen.
We fietsen eerst een stuk langs de Hudson op het pas enkele jaren geleden aangelegde fietspad om de hele kust van Manhatten ligt, het Greenway Bike path om vervolgens door het verkeer over een op de weg gemarkeerd fietsgedeelte naar Central Park te rijden.

Door de stad rijden we aan de linkerzijde, op het fietspad net als thuis rechts. We fietsen Central Park door en stoppen bij verschillende plekken. Het is gezellig druk.

Leuk is dat we verschillende groepen jonge moeders zien die aan het sporten zijn terwijl hun kinderen in de kinderwagen toekijken.

Aan het eind van de tour nemen we nog een kijkje bij Strawberry Fields ter nagedachtenis aan John Lennon.

Na afloop eten we een heerlijke hamburger in restaurant met typische Amerikaanse banken. Alleen het personeel is niet zo aardig dus als hij ons bij het afrekenen verteld dat de service niet inclusief is bedenken wij dat er geen service was dus typisch Nederland geen fooi.
We halen onze kaartjes voor de voorstelling van Mary Poppins van vanavond pas op deze had ik via het internet besteld en betaald en moesten bij het theater opgehaald worden.

Vervolgens lopen we naar het Empire State Building waar het in eerste instantie niet druk lijkt te zijn. Boven duurt het toch nog een half uurtje voordat we echt boven zijn en kunnen genieten van het bijzondere uitzicht. Marcel zou in eerste instantie binnenblijven maar besloot zijn angst toch maar te overwinnen en is het hele platform langs de binnenrand rondgelopen.

En dan is het alweer vijf uur en lijkt het ons verstandig om onze voeten weer even wat rust te geven, blaren verschijnen op diverse plekken welke we dan weer voorzien van blarenpleisters.
Omdat de hamburger vanmiddag nogal maagvullend was en het een beetje tegen gaat staan om weer zo’n mega maaltijd naar binnen te werken eten we een salade.
Als we even later met een Starbucks koffie buiten zitten worden we dringend verzocht om ons uit de voeten te maken, een paar agenten onderzoeken een achtergebleven tas.
En dan op naar het New Amsterdam Theater waar Mary Poppins speelt. Een werkelijk prachtig theater, heel mooi gedecoreerd van binnen.

En de voorstelling: die is werkelijk PRACHTIG ! De hoofdrolspeelster die in Londen de hoofdrol heeft gespeelt heeft hier vanavond ook de rol. Aan het eind van de voorstelling blijft iedereen tot onze verbazing zitten totdat Mary Poppins als laatste opkomt. Wij trekken ons daar niets van aan en gaan alvast staan. Zal dit europees zijn ?
Na afloop lopen we Times Square wat nu prachtig verlicht is nog even over en zien dat onze huidige nieuwe auto ook in Amerika verkocht wordt. Dat is makkelijk kiezen in Florida

Car

Staten Island, Seaport en lopen

We hebben woensdagavond heerlijk gegeten bij Olive Garden midden op Times Square. Kevin had dit adresje van een medestudent gekregen. De portie's waren super groot, een heerlijke salade zat bij het menu als vooraf inbegrepen. Een lekkere fles Italiaanse wijn vergezelde het menu. Officieel mag Kevin in Amerika nog niet drinken maar tot zijn eigen verrassing werd er niet moeilijk gedaan toen hij aangaf ook wel wijn te lusten.
Op de terugweg genoten we van alle neonverlichting.

Donderdag
Gisterennacht kon ik vanaf een uur de slaap al niet meer vatten, vannacht ging het al beter vanaf vier uur begon het waken.
Als we ontbeten hebben in de hele kleine ontbijtzaal (of zal ik het kamertje noemen) van het hotel gaan we weer op pad. Het is prachtig weer en we pakken de metro naar de Staten Island Ferry.
Dit is een gratis forensen ferry die langs het vrijheidsbeeld op Liberty Island vaart en een prachtig uitzicht bied op Manhatten.

In de terminal staan al heel wat mensen te wachten maar eenmaal op de ferry is het eigenlijk helemaal niet zo druk. We varen heen en sluiten direct aan in de rij om ook direct de terugtocht aan te vangen.
Ik vraag me af hoe lang deze ferry nog gratis zal zijn want er zitten meer toeristen op de boot dan forensen.

Weer terug op Manhatten lopen we door het Financial District en zitten een tijdje op de trappen in Wall Street tegenover de NY Stock Exchange.

Daarna lopen we door naar het Seaport Histroric District, South Street Seaport, de oude haven van Manhatten waar oude zeilschepen liggen afgemeerd en op Pier 17 een gezellig complex met winkels en restaurants is gevestigd.
Op de bovenverdieping zijn heel veel verschillende soorten eten te verkrijgen en uiteindelijk kiezen we voor een salade en broodjes die we buiten met uitzicht op Brooklyn Bridge opeten.

We nemen weer een paar haltes de metro en bekijken Soho en Greenwich Village. Onderweg worden verschillende leuke winkeltjes ingeschoten en vooral Kevin scoort flink wat kleding bij Hollister (hij zit ook in Jacksonville !) De inrichting van deze zaak is heel leuk alleen staat de muziek die opzich zelf niet vervelend is voor ons toch wat ouderen veeeeel te hard.
Door naar het Meatpacking District waar inderdaad de lucht van de slachthuizen nog te ruiken is. Wat een gezellige buurt is dit. In Chelsea Market kijk je je ogen uit in de delicatessewinkels.
Eigenlijk stond nog op de planning om het Empire State Building op te gaan maar onze voeten doen zo'n zeer dat we maar besluiten om terug te gaan naar het hotel, ondertussen is het toch ook al weer over zessen.
We laten onze voeten even bijkomen en gaan weer lopend richting DaisyMay's. Onderweg komen we echt honderden restaurants tegen. Verhongeren zal je hier zeker niet.
Bij DaisyMay BBQ staan lange houten tafels waaraan we bijschuiven. Het blijkt dat je zelf je bestelling op moet gaan halen, afrekenen en vervolgens aanvallen maar.
Wederom blijken de portie's veel groter te zijn dan we gewend zijn. De drie portie's blijken genoeg voor zeker vijf mensen.

Car

WTC, Soho & 42 st street

Tot een uur plaatselijke tijd heb ik geslapen en daarna wilde het niet meer lukken. Toch viel het mee toen het eindelijk echt ochtend bleek.

Beneden in het hotel is een kleine eetzaal waar we even moesten wachten op een tafeltje.
Om half negen liepen we buiten nu kon het echt werk gaan beginnen. We kochten een 7 dagen metro kaart op 42 St en doken de metro in op naar Lower Manhattan en de bouwput van het World Trade Center.
We liepen St Pauls Chapel binnen wat als een wonder gespaard is gebleven toen de torens van het World Trade Center in 2001 instortten.

In de Wintergarden van het World Financial Center drinken we onze eerst Starbucks coffee.

Vervolgens weer met de metro richting Canalstreet waar we een wandeling door Chinatown maken en een heerlijk broodje eten bij Vanessa's Dumplings.

Na weer een metro ritje vallen we neer op een stoel in Bryants park. Leuk om hier te zien dat er leeshoeken zijn ingesteld. Vanaf aankomende vrijdag mag ook het gras wat er werkelijk keurig bijligt betreden worden.

Kan me zo voorstellen dat het bij zonnig weer hier heerlijk vertoeven is.

We gaan de NY Public Library binnen die werkelijk prachtig is vanbinnen. De heren herkennen de hal uit de film The day after tomorrow.

Fotoshoot

We bekijken Grand Cenral Terminal en lopen richting Chrysler om uiteindelijk bij Tudor Building en de United Nations te eindigen.

Kevin heeft ondertussen ook nog een paar nieuwe All Stars gescoord. Er was me vertelt dat de prijzen van kleding in NY veel lager waren. Totnu toe moet ik zeggen dat dit me echter nog niet echt opgevallen is.
En nu lig ik hier al een uurtje bij te komen op bed. In de tussentijd heeft de hotelmanager in eigen persoon hier een tijdje op zijn knieen gelegen om onze kluis te maken. Jammergenoeg is dat niet gelukt dus zullen we onze belangrijke spullen beneden af moeten gaan geven.
We gaan eten !

Car

We zijn er

Na een redelijk nacht ging om kwart voor zes de wekker. Om half zeven stonden we beneden in de hal van de B&B waar de eigenaren ons al op stonden te wachten. Door de heer des huizes werden we in een landrover naar Brussel Airport gebracht, volgens hem nog net voordat de drukte op gang zou komen.
Goede service en zeker een (schoon) adres om te onthouden mede omdat een eventuele auto ook gratis bij dit gezin achter kan blijven wat weer in de parkeerkosten scheelt.
Het inchecken op Brussel Airport verloopt heel relaxt, ivm de vlucht naar de US is de beveiliging veel uitgebreider, we worden door een dame die op de automatisch piloot staat ondervraagd. Tassen worden doorzocht, brillenkokers opengemaakt maar schoenen, riemen en horloges mogen in tegenstelling tot onlangs de vlucht naar Spanje gewoon aangehouden worden.
En zo zitten we even later in een B767-400 die misschien voor de helft gevuld is. Kevin die eerder nog even liep te mopperen dat we de stoelen niet geüpgraded hadden kon heerlijk met zijn benen op de stoel naast hem liggen.
Onderweg eten, tukkie, een audio/videosysteem in elke stoel en zo zaten we de bijna 8 uur durende vlucht vol.
Om 12 uur stonden we al op het vliegveld waar we redelijk snel door de douane waren en onze koffers te pakken hadden.
Ik had thuis een taxi geregeld via dial7, met het idee dan hoeven we niet te wachten en worden niet opgelicht. Een flinke auto kwam na een telefoontje voorrijden.
De chauffeur reeds als een gek en binnen het half uur reden we Manhattan op. De rit bleek geen 44 -/- 4 dollar coupon te kosten maar we konden 57 dollar afrekenen. Volgens de chauffeur was het verschil tok, en belasting.
Of we afgezet werden weet ik nog steeds niet maar het voelde niet goed, maar wat kan je anders op zo’n moment in een onbekende stad dan betalen.
Toen we in onze kamer arriveerde (17e verdieping) realiseerde ik me dat ik mijn fototoestel had laten liggen op de achterbank van de taxi. (ja Dees ik heb er ook last van !)
Gelukkig hadden we met een bij ons bekend taxibedrijf gereden, het autonummers was ook nog eens bekend dus een telefoontje naar de centrale moest de camera toch terugbrengen.
De taxichauffeur die door de centrale opgeroepen werd beweerde echter dat er geen camera op de achterbank lag. De operator gaf toe dat hij waarschijnlijk loog maar dat hij er niet meer aan kon doen dan er een officiële klacht van maken. We gaan er vanuit dat hij niet meer boven water komt.
Even flink balen dus want om nu een paar dagen in New York te mogen lopen zonder camera leek ons ook niets.
Dus gingen we de straat op richting 42 St op zoek naar een nieuwe camera.We hebben direct drie New York Explorer passen aangeschaft.
Om half zes gingen we terug naar de hotelkamer om de camera op te laden. De heren zijn vervolgens weer de straat opgegaan om een lekkere salade te gaan eten.
Ik was echter zo moe en had het gevoel dat ik al zo ver over mijn eigen grenzen was gegaan dat ik besloot in bed te kruipen. Het was mooi geweest.

Car

Donderdagmorgen zag ik dat onze vlucht weer normaal gepland stond. We gaan dus wel !
Heel het weekend zou het heerlijk voorjaarsweer zijn dus zondag plande wij met de familie nog een bbq in onze tuin.
Zou goed kunnen zijn dat dit een van de laatste normaal beschikbare zondagmiddagen voordat ...is met alle lange weekenden in het verschiet. Ondanks het bewolkte weer en tot twee keer toe de dreiging tot regen konden we toch lekker buiten zitten.
De dag voordat ik op vakantie ga slaat bij mij de vakantiestress altijd enigzins toe. Dit keer had ik echter weer geregeld dat onze hulp tijdens onze afwezigheid de boel recht zou zetten dus echt nodig was dat niet.
Nog even naar de tandarts, bibliotheek en de laatste dingen bij de apotheek halen. In de tussentijd had Marcel alles weggestreken en konden de spullen in de koffer. Ondanks dat we maar een weekje weg zijn verdeelde we de spullen over drie koffers, iedereen vertelt tenslotte dat de kleding in New York zo goedkoop is. Er moest dus wel ruimte over zijn in de koffers.
Kevin is nog gewoon de hele dag naar college gegaan (ik mag geen school meer zeggen :)) die moet deze week toch al drie dagen verzuimen.
Om zeven uur reden we naar Moon & Ruud toe die zo lief waren om ons met onze eigen nieuwe auto naar de Bed Breakfast Charming Escape nabij Brussel Airport te brengen.
We vliegen n.l. terug op Amsterdam zodat zelf met de auto gaan niet echt handig zou zijn. Binnen anderhalf uur waren we al in Brussel waar we hartelijk ontvangen werden en met z'n alle nog even een kijkje in de Bed & Breakfast namen.
Na nog een wandeling in de Belgische wijk met kasten van huizen sloten we de avond af met een wijntje en nog een uurtje NL tv. Morgen vroeg op we willen om half zeven op het vliegveld zijn.

Gaan we wel of gaan we niet ?

Toen vorige week de eerste berichten van de vulkaan uitbarsting op IJsland in de media verschenen ging ik me realiseren wat een invloed dit natuurverschijnsel op het leven van heel veel mensen heeft.

Geliefde zitten vast in het buitenland en kunnen niet terug naar huis. Vakantie's worden geannuleerd omdat er gewoonweg niet vertrokken kan worden, handelsgoederen staan te verpieteren in loodsen.
Ons eigen vertrek lag nog ruim een week in de toekomst dan zou die aswolk toch wel overgewaaid zijn ?
Op dat moment realiseerde ik me eigenlijk nog niet dat deze vulkaan wel eens heel lang actief zou kunnen blijven en nog voor veel meer leed zou kunnen gaan zorgen. Zo las ik dat in 1783 een IJslandse vulkaanuitbarsting Noord West Europa jarenlang ontregelde met als gevolg hongersnood, ziektes en andere ellende. 

Nu ons eigen vertrek dichterbij gaat komen ben ik toch maar eens na gaan zoeken tot welk moment we ons hotel in New York kunnen annuleren. Ik heb nl begrepen dat een normale annuleringsverzekering dit soort natuurrampen niet geheel dekt. Tot uiterlijk maandagmorgen hebben we de tijd om kosteloos van het hotel af te komen.
Vandaag is de luchthaven van Brussel weer opengegaan, en is het vliegverkeer weer langzaam op gang gekomen. Vanavond bleek dat de vlucht die morgen naar Newark zou vertrekken gecancelled is.
Het blijft dus nog even spannend.
Wat het weer betreft lijkt het mee te zitten:

Gunstige vooruitzichten

De vooruitzichten zijn gunstig, zegt de Nederlandse meteorologische dienst KNMI intussen. 'Tot en met donderdag is er nog sprake van een noordwestelijke stroming, maar vanaf vrijdag draait de wind naar het zuidwesten. Hierdoor zal er geen vulkaanas meer naar West-Europa drijven', aldus het KNMI.

Car

Mary Poppins geboekt

Bij Broadway hoort natuurlijk een show. Maar welke ? Het aanbod in New York is zo verschrikkelijk groot.

Vanavond de knoop doorgehakt en via de site http://www.broadwaybox.com/ waar je na het aanklikken van een kortingsvoucher doorgelinkt word naar de officiele site van ticketmaster voor de vrijdagavond Mary Poppins in het New Amsterdam Theatre geboekt.

Kaartjes moeten ter plekke nog afgehaald worden.

Car