De wekker krijgt om zeven uur een klap, om half acht komen we dan toch in actie.
Marcel gaat in de Starbucks naast het hotel koffie halen. We kopen drie week kaartjes voor de metro ($29 p stuk), de goedkoopste optie om vier dagen in en uit de metro te kunnen springen en nemen voor de deur van het hotel de metro naar Bowling Green, de zuidelijkste metrohalte van Manhatten. In Batterij Park is de ferry die je naar Liberty en Ellis Island brengt. Bij de will-call balie halen we de gereserveerde kaartjes op.
Voor de boot staat een paviljoen wat veel weg heeft van een niet permanente feesttent. Hier vindt net als op een vliegveld de security controle plaats. Na een kwartier of drie is dat achter de rug en kunnen we de boot op. Op de boot is het gezellig druk, vol is hij echter niet. Reserveren was dus achtaf ook niet nodig geweest, het scheelde ons de wachtrij.
We gaan lekker achter het glas zitten en varen naar Liberty Island waar we de audiotour ophalen waarmee we om het statue of Liberty heen lopen.
Het monument wordt momenteel gerestaureerd en bezoek aan de kroon die anders met vooraf gereserveerde kaarten te bezoeken is niet mogelijk.
Vorig jaar hadden we achteraf spijt dat we alleen met de gratis Ferry langs de eilanden waren gevaren, nu gaan we alsnog van Liberty naar Ellis Island waar we ook mbv een audiotour het immigratiemuseum bezoeken.
Bijzonder om daar rond te lopen en de verhalen te horen.
Op de boot terug spreekt een vrouw me aan, ze vindt het patroon van mijn sjaal en muts erg leuk en vraagt of ik ze zelf gemaakt heb, ter plekke wil ze me van de set ontdoen en contant afrekenen.
Ik vertel haar lachend dat ik ze tot donderdag met deze temperaturen veel te hard zelf nodig heb maar dat ze wat mij betreft daarna van haar kunnen zijn. We raken aan de praat, ze is afkomstig uit Californie en ik beloof haar zodra we thuis zijn haar via email te benaderen. Echt zakelijk ben ik niet want de vraag of ze nu al af zal rekenen wuif ik weg.
De mail is momenteel onderweg, ik ben erg benieuwd of dit weer een "Amerikaanse belofte" is of dat ze serieus was, wie weet heeft ze al lang een veel leukere set gezien want de stad hangt er vol mee.
Met de metro gaan we naar Grand Central Therminal waar vorige week de grootste Apple winkel ter wereld is geopend. Midden in deze inmense store check ik mijn email en voelen we ons na het lezen van een van de berichten weer heel erg klein en kwetsbaar.
We proberen met hen in ons achterhoofd die het momenteel niet (meer) gegund is om te reizen omdat er weer nieuwe behandelingen noodzakelijk zijn verder te kijken naar al het moois om ons heen.
In de Grand Therminal Market scoren we bij een kruidenwinkeltje Garam Marsala.
's Avonds gaan we weer naar Hells Kitchen waar we bij een eten bij Thais restaurant in het uur wat ons nog rest aan tijd voordat de voorstelling begint lekker eten.
De voorstelling was mooi maar we hadden andere verwachtingen waarschijnlijk omdat we de show al in Nederland met een hele grote kast hadden gezien. Kevin was echter super enthousiast. Jammer van dit theater is dat bijna niemand zijn jas naar de garderobe brengt. Na afloop worden de grote deuren aan de zijkant van de zaal opengezet en sta je voordat je er erg in hebt direct op straat.
Car
Geen opmerkingen:
Een reactie posten