donderdag 15 december 2011

Laatste dag in New York

Met nog een aantal uren New York voor de boeg krijgen we het niet voor elkaar om weer zo vroeg als de andere ochtenden op pad te gaan. Het zit mee, de voorspelde regen laat zich de gehele dag niet zien en door de bewolking is het minder koud  dan de voorgaande dagen.
We brengen onze koffers naar het bagagedepot van het hotel en gaan eerst maar eens ontbijten. Dan stappen we op de metro naar het punt in SOHO waar we gisteren gestopt zijn om daar nog een tijdje te shoppen. 
Om drie uur nemen we de metro terug naar het hotel, de metrokaarten die nog drie dagen geldig zijn schenken we weg aan een rugzaktoerist die oprecht blij is. Bij cafe Metro eten we nog een zelf samengestelde salade alvorens we de koffers ophalen.
Als de taxi door het hotel geregeld mocht worden was de opslag van de koffers gratis. Voor het vaste tarief van $50 zou er een taxi klaar staan. De ervaring van vorig jaar heeft ons geleerd dat een vaste tariefafspraak niet verkeerd is op dit tijdstip in de drukke stad. 
En wat bleek.....,het was geen normale taxi maar een heuse limousine waar we met zn drietjes in plaats mochten nemen. Soms heb je mazzel vertelde de portier ons !
En zo kwam geheel in stijl een einde aan het uitje New York in kerstsfeer. 
Het was fijn om weer even cultuur te snuiven, te shoppen in winkels die ons aanspraken en het drukke leven in New York over ons heen te laten komen. In tegenstelling tot vorig jaar toen we nog zo het Randstadse leven gewend waren viel het ons op dat de mensen je inderdaad op straat niet aankijken. In winkels was het personeel af en toe ronduit onbeschoft. We hebben ontzettend geboft met het weer en vinden het toch ook wel weer heel erg fijn dat de dikke winterjassen, mutsen en sjaals weer voor maanden de kast in mogen. De nieuw aangeschafte truien gaan graag in maart alvast mee terug naar Nederland en blijven daar graag nog een jaartje op ons wachten.
Met vertraging van een uur stapten we om elf uur weer zonder jas het huis in Jacksonville weer binnen waar de schoenenbestelling voor het naderende bezoek gewoon voor de deur staat te wachten. Oeff, zouden ze er in de Randstad nog gestaan hebben :)?

woensdag 14 december 2011

Central Park, SOHO en Dyker Lights

Wederom een stalende koude maar zonnige dag in New York. We mazzelen echt gigantisch met het weer.
Als eerste lopen we naar Central Park en nemen een kijkje bij de Wollman Rink de schaatsbaan waar Donald Trump ook maar zijn naam op heeft vermeld. Hier is al volop actie. Bijzonder gezicht de hoge gebouwen zichtbaar door de kale bomen van Central Park.
We lopen het park nog wat verder in. De Bethesda fontein en het terras willen we ook nog even zien, vorig jaar stond hij in de steigers, nu ontbreekt ivm de winter het water. Hier zijn opnames gemaakt voor de film Enchanted.


 fontein zonder water
 Vast uit voorzorg ?

Op het plein bij Columbus Circle wordt gedurende de maand december een kerstmarkt gehouden. Na een bezoekje aan het Time Warner Center wat aan dit plein ligt stappen we op de metro naar SOHO.
Heerlijk toch een 19 jarige op zoek naar trendy kleding, hij weet precies welke kant hij op wil en wij lopen er zonder ons verder in de weg te verdiepen achter aan en genieten van alle mensen. Heerlijk om weer zoveel leuk geklede mensen om ons heen te zien en zoveel leuke winkels, tussendoor een gezellig eettentje. De winkels hangen vol met mooie dikke truien, warme jassen en laarzen. Allemaal ongeschikt voor Florida :) We houden ons dus in.

Sinds kort ook in New York Suit Supply

Bij Union Square gaan we op zoek naar NY cake een zaak waar werkelijk alles op het gebied van zelf bakken te vinden is.
Het is onderhand al weer donker geworden en de kraampjes van de Farmers market op Union Square worden opgeruimd. Ook hier weer een kerstmarkt met soortgelijke kraampjes die we vanmorgen zagen bij Colombus Circle.
Omdat we nog maar een uur hebben om te eten voordat het avond programma begint gaan we naar Vapiano. Vorig jaar opende deze keten ook een vestiging in het centrum van Rotterdam. Je besteld hier je eten en krijgt een buzzer mee voor als het klaar is. De pasta en pizza zijn prima.

Om zeven uur worden we vlak bij Union Square opgehaald voor de Dyker Lights (Heights) toer.
Een bus rijdt ons 3 1/2 uur langs bizar verlichtte huizen in Brooklyn. Onderweg wordt er twee keer een stop gemaakt zodat we in de wijk rond kunnen lopen. 30 jaar geleden is een huis begonnen met decoreren en nu is het zelfs big business voor verschillende bedrijven. Wij zagen hier wel beroepsmatige mogelijkheden voor iemand.
In Jacksonville hadden we ook al reclame in de bus gevonden en daar toen hartelijk om gelachen. 
Hoe leuk kan je het vinden als een toeristenbus voor je huis stopt en mensen gewoon de tuin in lopen om foto's te maken ? Leuk dus want er staan zelfs stoelen voor de deur waar je voor de foto op kan gaan zitten wat door sommige mensen ongegeneerd wordt gedaan. De ene tuin is nog bizarder verlicht dan de anderen. Er staan zelfs draaiende ornamenten in tuinen die voorheen in de etalage van Macy's stonden. Onderweg wordt er gestopt om koffie met Canolli te eten, lekkere koek met een omdefinieerbaar wit zoetig vulsel.

 Volgens de gids kost de verlichting deze eigenares $10.000 elecitriciteit in deze periode




Om elf uur zijn we weer terug in het hotel, lekker met de beentjes omhoog. We zijn een beetje moe, vreemd he ?

Car

dinsdag 13 december 2011

9/11 memorial en genieten bij Wicked

We nemen de metro naar Ground Zero en snuffelen rond bij Century 21 een winkel met afgeprijsde designers kleding. Verder dan nieuwe leren handschoenen die direct van pas komen komen we niet. De broek voor Mandy laten we maar hangen :)
Op 9 september 2011 is het 9/11 memorial geopend waarvoor we vooraf via internet toegangsbewijzen hebben gereserveerd. Alvorens het terrein op te gaan eten we een broodje.
Voordat je het terrein op mag moet je wederom door een security contole die niet al te scherp lijkt. Namen worden niet gecontroleerd middels een ID, eigendommen gaan in noodvaart door de security check.
Vorig jaar mei waren we ook op deze plek om naar de bouwwerkzaamheden te kijken, nu anderhalf jaar verder is er alweer zoveel veranderd.
De memorial vijvers zijn mooi en indrukwekkend met alle namen van hen die om zijn gekomen op de randen vermeld.



Mooi is dat je niet kan zien waar het water blijft. Het leuke is dat dit monument ontworpen en gebouwd is door een bedrijf afkomstig uit Jacksonville.
Het Occupyterrein moet in de buurt zijn, aan de overal aanwezige beveiliging vragen we waar we het kunnen vinden. Het blijkt een mooi parkje te zijn wat is afgezet met hekken voorzien van een bord dat het verboden is om hier te kamperen. Een eenzame sticker is het laatste teken van wat zich hier de afgelopen weken heeft afgespeelt, bewaking zorgt dat het leeg blijft.

We pakken de metro naar Christopher Street, op zoek naar de Stonewall. Een tent die bepalend is geweest in de Gay emancipatie. Kevin moest onlangs voor school een documentaire zien en deze gaf ons meer inzicht in het ontstaan van de gay parade. 
In deze buurt kleine particuliere shops, een handige Israëliër weet ons te overtuigen dat zijn dode zee balsem echt werkt.
Om onze benen nog even rust te geven gaan we terug naar de hotelkamer. Meer als drie kwartier rust zit er echter niet in. Om zeven uur begint Wicked en we willen nog even rustig eten.
Vanavond lukt het niet om een restaurantje te vinden wat ons aanspreekt, de tijd is beperkt en de meeste zaken zijn op dit tijdstip nog erg stil. Uiteindelijk besluiten we maar bij de Appelbees te gaan zitten. Geen goede keuze in een stad als NY, de keuze is veel beperkter dan normaal. 

Wicked speelt in het Gerswin theater, aan de buitenkant heeft het theater veel weg van een parkeergarage, binnen is het prachtig. De plaatsen zijn weer goed en de voorstelling is echt fantastisch. Een immens groot mooi decor en een erg goede cast. Het was genieten.

Car

maandag 12 december 2011

Liberty en Ellis Island met een bezoek aan The Phantom

De wekker krijgt om zeven uur een klap, om half acht komen we dan toch in actie.
Marcel gaat in de Starbucks naast het hotel koffie halen. We kopen drie week kaartjes voor de metro ($29 p stuk), de goedkoopste optie om vier dagen in en uit de metro te kunnen springen en nemen voor de deur van het hotel de metro naar Bowling Green, de zuidelijkste metrohalte van Manhatten. In Batterij Park is de ferry die je naar Liberty en Ellis Island brengt. Bij de will-call balie halen we de gereserveerde kaartjes op.
Voor de boot staat een paviljoen wat veel weg heeft van een niet permanente feesttent. Hier vindt net als op een vliegveld de security controle plaats. Na een kwartier of drie is dat achter de rug en kunnen we de boot op. Op de boot is het gezellig druk, vol is hij echter niet. Reserveren was dus achtaf ook niet nodig geweest, het scheelde ons de wachtrij.
We gaan lekker achter het glas zitten en varen naar Liberty Island waar we de audiotour ophalen waarmee we om het statue of Liberty heen lopen. 

Het monument wordt momenteel gerestaureerd en bezoek aan de kroon die anders met vooraf gereserveerde kaarten te bezoeken is niet mogelijk. 
Vorig jaar hadden we achteraf spijt dat we alleen met de gratis Ferry langs de eilanden waren gevaren, nu gaan we alsnog van Liberty naar Ellis Island waar we ook mbv een audiotour het immigratiemuseum bezoeken.
Bijzonder om daar rond te lopen en de verhalen te horen.
Op de boot terug spreekt een vrouw me aan, ze vindt het patroon van mijn sjaal en muts erg leuk en vraagt of ik ze zelf gemaakt heb, ter plekke wil ze me van de set ontdoen en contant afrekenen.
Ik vertel haar lachend dat ik ze tot donderdag met deze temperaturen veel te hard zelf nodig heb maar dat ze wat mij betreft daarna van haar kunnen zijn. We raken aan de praat, ze is afkomstig uit Californie en ik beloof haar zodra we thuis zijn haar via email te benaderen. Echt zakelijk ben ik niet want de vraag of ze nu al af zal rekenen wuif ik weg.
De mail is momenteel onderweg, ik ben erg benieuwd of dit weer een "Amerikaanse belofte" is of dat ze serieus was, wie weet heeft ze al lang een veel leukere set gezien want de stad hangt er vol mee.

Met de metro gaan we naar Grand Central Therminal  waar vorige week de grootste Apple winkel ter wereld is geopend. Midden in deze inmense store check ik mijn email en voelen we ons na het lezen van een van de berichten weer heel erg klein en kwetsbaar.
We proberen met hen in ons achterhoofd die het momenteel niet (meer) gegund is om te reizen omdat er weer nieuwe behandelingen noodzakelijk zijn verder te kijken naar al het moois om ons heen.
In de Grand Therminal  Market scoren we bij een kruidenwinkeltje Garam Marsala.



's Avonds gaan we weer naar Hells Kitchen waar we bij een eten bij Thais restaurant in het uur wat ons nog rest aan tijd voordat de voorstelling begint lekker eten.
Dan op naar het Majestic theater waar de Phantom of the Opera speelt. De Phantom is de langst lopende voorstelling op Broadway. Jaren geleden zagen wij de voorstelling in Nederland, Kevin was toen echter nog te jong en is na het aan (moeten) horen van de muziek altijd nieuwgierig geweest. 
De voorstelling was mooi maar we hadden andere verwachtingen waarschijnlijk omdat we de show al in Nederland met een hele grote kast hadden gezien. Kevin was echter super enthousiast. Jammer van dit theater is dat bijna niemand zijn jas naar de garderobe brengt. Na afloop worden de grote deuren aan de zijkant van de zaal opengezet en sta je voordat je er erg in hebt direct op straat. 

Car 

zondag 11 december 2011

New York, here we come !

Zondagmorgen,  Marcel is al vroeg uit de veren, het eerste uur probeert hij zich stil te houden maar om half acht galmt dan toch New York, New York door het huis.
Rustig bijkomen, spullen pakken, nog een kop koffie waarna we om tien uur richting het vliegveld vertrekken.
Dit keer hebben we geen parkeerplaats bij het vliegveld gereserveerd maar maken gebruik van USA Park + net,  voor eerste keer gebruiker 5 dagen overdekt parkeren a $2 per dag.
Auto wordt neergezet en de bus die ons naar het vliegveld brengt staat al direct achter de auto te wachten. Binnen enkele minuten staan we bij de terminal. Wat is dat toch super georganiseerd.
Vliegen is steeds meer als met de bus gaan. Alles verloopt soepel en met twee vlieguren landen op la Guardia  Airport. Voor de terminal nemen we een jellow cap die ons voor $42 naar het hotel brengt.
Het hotel (Park Central) blijkt een goede keus, heerlijk centraal gelegen met Broadway en Hells Kitchen met haar gezellige restaurantjes om de hoek. Een metro halte voor de deur en Central Park twee blokken verder. De kamer ziet er goed uit en is wat ruimer dan de kamer die we vorig jaar hadden.
Koffer in de kamer, muts op en das om en hup naar buiten.

We lopen naar Times Square en gaan de schaatsbaan en kerstboom op Rockefeller Center bekijken die we vorige week op de tv ontstoken zagen worden. Op 5th Avenue zijn de etalage's prachtig gedecoreerd en gevels uitgelicht.
Grappig toch als je voor de tweede keer een stad bezoekt, het voelt direct heel bekend.
Als we honger krijgen lopen we naar Hells Kitchen, bij een gezellig Mediteraan restaurant geniet ik samen met Kevin van een Zwitsere kaasfondue, Marcel heeft een bijzonder lekkere kip met koriander schotel.
Via het internet bij de Starbucks reserveren we nog even voor elf uur morgenochtend kaartjes voor de boot naar Liberty en Ellis Island.

dinsdag 29 november 2011

Wederom naar New York

Vandaag een aantal laatste klappen op de voorbereidingen voor een aantal dagen New York gedurende de kerstperiode 2011 gegeven.
Vliegtickets waren al enige maanden geleden geboekt. Het hotel, Hotel Park Central heb ik via een flashdeal via www.booking.com weten te bemachtigen.
We gaan twee avonden naar een show, na een jaar in het cultuurloze Jacksonville kunnen we zo even bijtanken :) Tickets voor the Phantom (cadeautje van V & G voor Kevin zijn verjaardag)  en Wicked zijn geboekt. De derde avond gaan we een Kersttoer door Brooklyn doen wat gedurende deze periode prachtig verlicht moet zijn. Eigenlijk was er geen toer op woensdagavond maar een mailtje naar het bedrijf leverde een reactie op dat ze ook graag op deze avond een toer organiseerde.
Het 9/11 memorial is gereserveerd en nu nog even de beslissing nemen of we op een vaste tijd het immigratiemuseum op Ellis island willen bezoeken of een 3 dagen flex ticket bestellen. Vorig jaar hadden we spijt dat we het museum hadden overgeslagen.
Verder hoopt vooral Kevin op veel shoppen, weer wat leuke kleding scoren wat hier in het zuiden buiten online shoppen voor ons lastig blijkt, prachtige etalage's bekijken en misschien schaatsen op Rockefeller 
Center

Car

woensdag 5 mei 2010

Home sweet home

Bizar toch, dan ben je nog sneller dan op de heenweg in 6 uur en 41 minuten weer aan de andere kant van de plas. Het vliegtuig was half leeg (70 personen) waardoor iedereen ruim uit kon gaan zitten. Kevin schoof een rij naar voren en had zonder upgrade extra beenruimte.
De IJslandse aswolk is nog steeds actief en heeft vandaag het Ierse luchtruim weer platgegooid. Wij vliegen hoog genoeg en hebben er gelukkig geen last van.
Net voor de landingen vlogen we over bollenvelden die al kleur hadden terwijl het informatiefilmpje over Nederland de Keukenhof aanprees. Misschien moeten we daar toch ook nog eens een kijkje gaan nemen. 
Wat is het toch allemaal vanuit de lucht gezien keurig ingedeeld in ons koude kikkerlandje.
Deze week was een voorproefje van Amerika, New York zal ongetwijfeld heel anders zijn dan andere delen van het land. We vonden New York een fantastische stad, door de weeks minder druk dan we verwacht hadden, in het weekend super druk. Altijd vol leven en actie. Er wonen lijkt me iets te heftig.
Zo hoog in de lucht realiseerde ik me dat bij thuiskomst voor ons het Amerika avontuur pas echt aan zal gaan vangen.

Car

dinsdag 4 mei 2010

De laatste dagen

Ik schrijf dit laatste blogje hoog in de lucht boven Canadees grondgebied. We hebben keurig op tijd New York na de nodige douaneformaliteiten achter ons gelaten.  In Nederland is het nu 2 uur ’s nachts en liggen de meeste al lang op een oor. Ik ga zo ook proberen om mijn luiken even te laten zakken anders word het morgen echt een zware dag.

Maar nu eerst nog even terug naar gisteren zondag 2 mei.
Na ingecheckt te hebben zijn we met de metro richting Harlem gegaan.
Toen we uit de metro kwamen vielen we direct met onze neus in de boter. De NY Biketour, waarvan we tijdens ons fietsritje door Central Park al borden hadden gezien stond op het punt van vertrekken. Wat een mensen, Leontien’s Lady’s Ride is hierbij in vergelijking een kleintje.
In eerste instantie was het de bedoeling om hier in New York een gospeldienst bij te wonen maar met het Florida-avontuur op komst hebben we besloten om dat daar in alle rust te doen.
Onze wandeling door Harlem begon echter wel bij de Abyssinian Baptist Church, de bekende zwarte gospelkerk waar we hele rijen toeristen zagen staan die de zaal af mogen vullen als het reguliere publiek een plaatsje heeft gevonden.
Het is flink warm vanmorgen, zeg maar drukkend warm, wij lopen verder door de wijk waar prachtig gekleurd geklede zwarte mensen terugkomen van of op weg zijn naar hun zondagsdienst. De meeste voorzien van hoed. Menigeen zou zo kunnen figureren in een film.
Om half een zijn we bij Silvia’s een restaurant waar soul food geserveerd word begeleid door gospelzangers. Eigenlijk vinden we het nog wat vroeg om al warm te eten maar de ontbijten met spek die op dit tijdstip nog verkrijgbaar zijn doen ons hart ook niet sneller kloppen dus besluiten we om alle drie de volgens onze reisgids alom geprezen spareribs te nemen. We blijken mooi op tijd te zijn geweest want even later is er bijna geen tafeltje meer te verkrijgen.
Daarna lopen we langs het Apollo theater om vervolgens via een parkje, waar diegene die niet naar de kerk gaan basketbal spelen, naar de kathedraal St. John the Divine te lopen. Dit moet als hij ooit word afgebouwd de grootste kathedraal ter wereld worden. Voorlopig is hij nog maar gedeeltelijk af en arm gedecoreerd.
En dan is het een uur of drie en vinden we het eigenlijk wel genoeg. In een stad als New York raak je nooit uitgekeken we hebben echter het gevoel dat we de plaatsen die wij wilde zien gezien hebben.
Als we terug gaan naar het hotel om de koffers op te halen, lopen we nog tegen een flinke betoging op van voornamenlijk Japanners.

We schrikken van de prijs naar het vliegveld (90 dollar), die ligt volgens de conciërge van het hotel beduidend hoger dan een taxi naar Manhattan. (67 dollar). We bellen zelf nog de taximaatschappij die ons op de heenweg heeft gebracht (ondanks dat ze de fotocamera niet terug zijn komen brengen) maar dat levert geen betere prijs en vaste prijs op dus besluiten we de creditcard maar weer te gebruiken.
Het is ook mogelijk om vanaf het Port Authority Bus Therminal wat twee straten verder ligt een bus te pakken (voor 15 dollar p.p) naar Newark Airport maar dan moeten we weer bij het hotel zien te komen. (achteraf blijkt er een shuttle tussen de luchthaven en het hotel te rijden)
Er komt een flinke auto voorrijden waarvan de bestuurder volgens ons idee bekend is met de conciërge. De man begint met een tocht die ruim 1 ½ uur zal duren door de zondagmiddag verkeersdrukte van Manhattan. Achteraf gezien valt de prijs nog wel mee zeker gezien het feit dat de goede man ook minstens 1 ½ uur bezig is om door dezelfde drukte weer terug te komen gezien het ontbreken van een retourrit.
Aangekomen in het Country Inn hotel bij NewArk krijgen we een hele grote kamer met twee super bedden, gooien onze koffers neer en gaan nog een uurtje rondkijken in New Jersey Gardens een groot outletcenter tegenover het hotel gelegen.
Op de terugweg blijken de heren nog ruimte in hun magen te hebben voor een flink stuk vlees, ik hou het bij een salade.
Nog wat zappen op tv waar de actualiteit grotendeels in het teken staat van de autobom die eerder deze week op Times Square is gevonden en dan sluiten we onze luiken.

Maandag 3 mei

Wat een planning ! Vanmorgen regent het en waait er een fikse warme wind.
Om 10 uur staan we weer voor New Jersey Gardens om de laatste spijkerbroeken en t shirts in te slaan. Kevin vind het wel lekker om een paar uur in zijn eigen tempo alleen rond te lopen, tussendoor spreken we af bij de Starbucks. Wat Starbucks betreft ben ik er overigens niet achter gekomen wat ik nu de lekkerste koffie vind. Bij Starbucks hebben we absoluut de beste koffie gedronken maar volgende week ben ik toch weer erg blij met mijn senseo koffie (moet ik nog iets op verzinnen voor in Jacksonville)  
Om drie uur stappen we op de shuttle die ons van het hotel naar het vliegveld brengt en netjes voor de deur afzet.

We hebben een bijzondere week achter de rug die ons vast nog heel lang bij zal blijven vooral omdat we op plekken hebben gestaan die ondanks dat we er nog nooit geweest waren al zo bekend voorkwamen. Veel gezien, duizenden eettentjes maar weinig terrasjes.
Het weer heeft heerlijk meegezeten.
Ik heb me ook weer gerealiseerd dat 6 dagen door een wereldstad lopen een flinke aanslag pleegt op je uithoudingsvermogen. Onze lichamen zullen een paar dagen nodig hebben om slaap in te halen en verder bij te komen (en te ontblaren).

Zo nu proberen nog een paar uur te slapen.

Car

zaterdag 1 mei 2010

Autobom op Time Square

We raken gewend aan het tijdsverschil, vandaag gaan we dan ook iets later dan andere dagen op pad.
In eerste instantie brengen we een bezoek aan Macie's, volgens de informatie het grootste warenhuis ter wereld. Er zouden mooie kortingen te behalen zijn dus halen we de kortingskaart voor buitenlanders op de eerste verdieping.
Na wat rondlopen valt het aanbod ons echter tegen, we vinden niet de echte merken zoals we van andere grote warenhuizen in het buitenland gewend zijn en we verlaten de winkel dan ook met lege handen.
We wandelen naar Rockefleller centre en eten een broodje of zeg maar BROOD bij Dean & Deluca.
We gaan St Patricks Cathedral, de grootste kathedraal van Amerika.
Kevin was graag bij Abercrombie & Fetch, een kledingzaak naar binnengegaan maar bij het zien van de enorme rij voor de deur ziet zelfs hij dat niet zitten.
Wel gaan we de strappen van de grote Apple Store binnen waar ook een enorme rij staat van mensen die waarschijnlijk de nieuwe I-Pad in hun bezit willen krijgen. Sinds gisteren is er een nieuwe versie te koop en je kan maar de eerste zijn die hem in zijn bezit heeft.
Cental park is veel drukker dan gisteren tijdens de fietstocht, ook wij gaan nog een tijdje op een bankje zitten te kijken naar de mensen.
We lopen langs de Hearst Tower welke wekelijks in beeld komt tijdens de serie Running on Heels om vervolgens via de M&M shop weer terug te gaan naar Times Square waar ik nog een spijkerbroek in de Levi's shop scoor.

Het verhaal dat het loont om voor het aanschaffen van kleding een paar dagen New York te plannen kan ik na deze dagen echt niet onderschrijven. Het zal er wel mee te maken hebben dat ik geen zin heb in een normale recht toe recht aan broek die later in outletstore's wel voor bedragen van 29 dollar liggen.
Na een uurtje onze benen te rusten gelegd te hebben in de hotelkamer scoren we een flinke salade en lopen weer richting Times Square. We hebben een avondtour met een openbus gereserveerd.
Op Times Square aangekomen krijgen we te horen dat de bussen wat later zijn de weg is afgezet en op dat moment is er nog niet duidelijk wat er precies aan de hand is.
De bustour valt wat tegen omdat er een plasticglas dak op de bus zit wat in slechte conditie is, gelukkig maar dat dit een item was van de Explorer Pass en we niet het volle pond voor deze tour hebben neergelegd.
De bus brengt ons naar de Brooklyn zijde zodat we een prachtig avondbeeld hebben op de skyline van Manhatten, Marcel sterft als we over de brug gaan wel zeven doden, het blijkt zo boven in de dubbeldekker op Manhattan Bridge wel heel erg hoog.
Weer op Times Square zien we dat de boel nog steeds is afgezet, we schenken er echter geen aandacht aan en lopen richting het hotel.
Daar aangekomen blijkt dat er een autobom op Times Square is gevonden. De tv staat rood gloeiend met dit breaking news.
De volgende dag bedenken we ons pas wat kwetsbaar zo'n punt is en wat de gevolgen bij afgaan ook voor ons hadden kunnen zijn. We bellen snel maar even naar huis om te zeggen dat alles oke is.

Car

vrijdag 30 april 2010

Fietsen in Central Park, Empire & Mary Poppins

Niets doet ons vandaag denken aan Koninginnedag alleen dan die paar Nederlanders die zich vandaag gehuld hebben in een oranje trui. We spreken af dat we dat volgend jaar in Jacksonville misschien ook maar moeten doen.
Vanmorgen staat een fietstour door Central Park geboekt en het weer zit ons werkelijk mee. Het is heerlijk zonnig en er staat weinig wind. Waarschijnlijk komt het door het voorjaar maar het valt ons op dat er van smog en een uitlaatgassenlucht eigenlijk geen sprake is.
We wandelen naar Pier 84, 4 blokken en 4 straten van het hotel vanwaar de tour vertrekt. We zijn er lekker op tijd en wachten nog even in het zonnetje met een kop koffie die niet echt te nassen is. Alleen de coffee van Starbucks vind ik tot nu toe te drinken de rest is meer te vergelijken met slootwater.
Tijdens de tour is het verplicht om een helm te dragen. Kevin probeert nog om uit te leggen dat hij in Nederland nooit een helm draagt, hij wil voorkomen dat zijn haar instort. Uiteindelijk zet hij hem toch maar op.
Ik maak me al geen zorgen meer om mijn haar want dat stort met het zachte water hier toch wel automatisch in. Mede omdat de fohn maar op halve kracht werkt (110 volt) en er een hotelfohn in de badkamer ontbreekt is er geen model in te krijgen.
We fietsen eerst een stuk langs de Hudson op het pas enkele jaren geleden aangelegde fietspad om de hele kust van Manhatten ligt, het Greenway Bike path om vervolgens door het verkeer over een op de weg gemarkeerd fietsgedeelte naar Central Park te rijden.
Door de stad rijden we aan de linkerzijde, op het fietspad net als thuis rechts. We fietsen Central Park door en stoppen bij verschillende plekken. Het is gezellig druk.





Leuk is dat we verschillende groepen jonge moeders zien die aan het sporten zijn terwijl hun kinderen in de kinderwagen toekijken.
Aan het eind van de tour nemen we nog een kijkje bij Strawberry Fields ter nagedachtenis aan John Lennon.

Na afloop eten we een heerlijke hamburger in restaurant met typische Amerikaanse banken. Alleen het personeel is niet zo aardig dus als hij ons bij het afrekenen verteld dat de service niet inclusief is bedenken wij dat er geen service was dus typisch Nederland geen fooi.
We halen onze kaartjes voor de voorstelling van Mary Poppins van vanavond pas op deze had ik via het internet besteld en betaald en moesten bij het theater opgehaald worden.
Vervolgens lopen we naar het Empire State Building waar het in eerste instantie niet druk lijkt te zijn. Boven duurt het toch nog een half uurtje voordat we echt boven zijn en kunnen genieten van het bijzondere uitzicht. Marcel zou in eerste instantie binnenblijven maar besloot zijn angst toch maar te overwinnen en is het hele platform langs de binnenrand rondgelopen.
En dan is het alweer vijf uur en lijkt het ons verstandig om onze voeten weer even wat rust te geven, blaren verschijnen op diverse plekken welke we dan weer voorzien van blarenpleisters.
Omdat de hamburger vanmiddag nogal maagvullend was en het een beetje tegen gaat staan om weer zo’n mega maaltijd naar binnen te werken eten we een salade.
Als we even later met een Starbucks koffie buiten zitten worden we dringend verzocht om ons uit de voeten te maken, een paar agenten onderzoeken een achtergebleven tas.
En dan op naar het New Amsterdam Theater waar Mary Poppins speelt. Een werkelijk prachtig theater, heel mooi gedecoreerd van binnen.

En de voorstelling: die is werkelijk PRACHTIG ! De hoofdrolspeelster die in Londen de hoofdrol heeft gespeelt heeft hier vanavond ook de rol. Aan het eind van de voorstelling blijft iedereen tot onze verbazing zitten totdat Mary Poppins als laatste opkomt. Wij trekken ons daar niets van aan en gaan alvast staan. Zal dit europees zijn ?
Na afloop lopen we Times Square wat nu prachtig verlicht is nog even over en zien dat onze huidige nieuwe auto ook in Amerika verkocht wordt. Dat is makkelijk kiezen in Florida



Car