Home sweet home

Bizar toch, dan ben je nog sneller dan op de heenweg in 6 uur en 41 minuten weer aan de andere kant van de plas. Het vliegtuig was half leeg (70 personen) waardoor iedereen ruim uit kon gaan zitten. Kevin schoof een rij naar voren en had zonder upgrade extra beenruimte.
De IJslandse aswolk is nog steeds actief en heeft vandaag het Ierse luchtruim weer platgegooid. Wij vliegen hoog genoeg en hebben er gelukkig geen last van.

Net voor de landingen vlogen we over bollenvelden die al kleur hadden terwijl het informatiefilmpje over Nederland de Keukenhof aanprees. Misschien moeten we daar toch ook nog eens een kijkje gaan nemen. 

Wat is het toch allemaal vanuit de lucht gezien keurig ingedeeld in ons koude kikkerlandje.

Deze week was een voorproefje van Amerika, New York zal ongetwijfeld heel anders zijn dan andere delen van het land. We vonden New York een fantastische stad, door de weeks minder druk dan we verwacht hadden, in het weekend super druk. Altijd vol leven en actie. Er wonen lijkt me iets te heftig.

Zo hoog in de lucht realiseerde ik me dat bij thuiskomst voor ons het Amerika avontuur pas echt aan zal gaan vangen.

Car

De laatste dagen

Ik schrijf dit laatste blogje hoog in de lucht boven Canadees grondgebied. We hebben keurig op tijd New York na de nodige douaneformaliteiten achter ons gelaten.  In Nederland is het nu 2 uur ’s nachts en liggen de meeste al lang op een oor. Ik ga zo ook proberen om mijn luiken even te laten zakken anders word het morgen echt een zware dag.

Maar nu eerst nog even terug naar gisteren zondag 2 mei.

Na ingecheckt te hebben zijn we met de metro richting Harlem gegaan.

Toen we uit de metro kwamen vielen we direct met onze neus in de boter. De NY Biketour, waarvan we tijdens ons fietsritje door Central Park al borden hadden gezien stond op het punt van vertrekken. Wat een mensen, Leontien’s Lady’s Ride is hierbij in vergelijking een kleintje.

In eerste instantie was het de bedoeling om hier in New York een gospeldienst bij te wonen maar met het Florida-avontuur op komst hebben we besloten om dat daar in alle rust te doen.

Onze wandeling door Harlem begon echter wel bij de Abyssinian Baptist Church, de bekende zwarte gospelkerk waar we hele rijen toeristen zagen staan die de zaal af mogen vullen als het reguliere publiek een plaatsje heeft gevonden.

Het is flink warm vanmorgen, zeg maar drukkend warm, wij lopen verder door de wijk waar prachtig gekleurd geklede zwarte mensen terugkomen van of op weg zijn naar hun zondagsdienst. De meeste voorzien van hoed. Menigeen zou zo kunnen figureren in een film.

Om half een zijn we bij Silvia’s een restaurant waar soul food geserveerd word begeleid door gospelzangers. Eigenlijk vinden we het nog wat vroeg om al warm te eten maar de ontbijten met spek die op dit tijdstip nog verkrijgbaar zijn doen ons hart ook niet sneller kloppen dus besluiten we om alle drie de volgens onze reisgids alom geprezen spareribs te nemen. We blijken mooi op tijd te zijn geweest want even later is er bijna geen tafeltje meer te verkrijgen.

Daarna lopen we langs het Apollo theater om vervolgens via een parkje, waar diegene die niet naar de kerk gaan basketbal spelen, naar de kathedraal St. John the Divine te lopen. Dit moet als hij ooit word afgebouwd de grootste kathedraal ter wereld worden. Voorlopig is hij nog maar gedeeltelijk af en arm gedecoreerd.

En dan is het een uur of drie en vinden we het eigenlijk wel genoeg. In een stad als New York raak je nooit uitgekeken we hebben echter het gevoel dat we de plaatsen die wij wilde zien gezien hebben.

Als we terug gaan naar het hotel om de koffers op te halen, lopen we nog tegen een flinke betoging op van voornamenlijk Japanners.

We schrikken van de prijs naar het vliegveld (90 dollar), die ligt volgens de conciërge van het hotel beduidend hoger dan een taxi naar Manhattan. (67 dollar). We bellen zelf nog de taximaatschappij die ons op de heenweg heeft gebracht (ondanks dat ze de fotocamera niet terug zijn komen brengen) maar dat levert geen betere prijs en vaste prijs op dus besluiten we de creditcard maar weer te gebruiken.

Het is ook mogelijk om vanaf het Port Authority Bus Therminal wat twee straten verder ligt een bus te pakken (voor 15 dollar p.p) naar Newark Airport maar dan moeten we weer bij het hotel zien te komen. (achteraf blijkt er een shuttle tussen de luchthaven en het hotel te rijden)

Er komt een flinke auto voorrijden waarvan de bestuurder volgens ons idee bekend is met de conciërge. De man begint met een tocht die ruim 1 ½ uur zal duren door de zondagmiddag verkeersdrukte van Manhattan. Achteraf gezien valt de prijs nog wel mee zeker gezien het feit dat de goede man ook minstens 1 ½ uur bezig is om door dezelfde drukte weer terug te komen gezien het ontbreken van een retourrit.

Aangekomen in het Country Inn hotel bij NewArk krijgen we een hele grote kamer met twee super bedden, gooien onze koffers neer en gaan nog een uurtje rondkijken in New Jersey Gardens een groot outletcenter tegenover het hotel gelegen.

Op de terugweg blijken de heren nog ruimte in hun magen te hebben voor een flink stuk vlees, ik hou het bij een salade.

Nog wat zappen op tv waar de actualiteit grotendeels in het teken staat van de autobom die eerder deze week op Times Square is gevonden en dan sluiten we onze luiken.

Maandag 3 mei

Wat een planning ! Vanmorgen regent het en waait er een fikse warme wind.
Om 10 uur staan we weer voor New Jersey Gardens om de laatste spijkerbroeken en t shirts in te slaan. Kevin vind het wel lekker om een paar uur in zijn eigen tempo alleen rond te lopen, tussendoor spreken we af bij de Starbucks. Wat Starbucks betreft ben ik er overigens niet achter gekomen wat ik nu de lekkerste koffie vind. Bij Starbucks hebben we absoluut de beste koffie gedronken maar volgende week ben ik toch weer erg blij met mijn senseo koffie (moet ik nog iets op verzinnen voor in Jacksonville)  

Om drie uur stappen we op de shuttle die ons van het hotel naar het vliegveld brengt en netjes voor de deur afzet.

We hebben een bijzondere week achter de rug die ons vast nog heel lang bij zal blijven vooral omdat we op plekken hebben gestaan die ondanks dat we er nog nooit geweest waren al zo bekend voorkwamen. Veel gezien, duizenden eettentjes maar weinig terrasjes.

Het weer heeft heerlijk meegezeten.

Ik heb me ook weer gerealiseerd dat 6 dagen door een wereldstad lopen een flinke aanslag pleegt op je uithoudingsvermogen. Onze lichamen zullen een paar dagen nodig hebben om slaap in te halen en verder bij te komen (en te ontblaren).

Zo nu proberen nog een paar uur te slapen.

Car

Autobom op Time Square

We raken gewend aan het tijdsverschil, vandaag gaan we dan ook iets later dan andere dagen op pad.

In eerste instantie brengen we een bezoek aan Macie's, volgens de informatie het grootste warenhuis ter wereld. Er zouden mooie kortingen te behalen zijn dus halen we de kortingskaart voor buitenlanders op de eerste verdieping.
Na wat rondlopen valt het aanbod ons echter tegen, we vinden niet de echte merken zoals we van andere grote warenhuizen in het buitenland gewend zijn en we verlaten de winkel dan ook met lege handen.
We wandelen naar Rockefleller centre en eten een broodje of zeg maar BROOD bij Dean & Deluca.
We gaan St Patricks Cathedral, de grootste kathedraal van Amerika.

Kevin was graag bij Abercrombie & Fetch, een kledingzaak naar binnengegaan maar bij het zien van de enorme rij voor de deur ziet zelfs hij dat niet zitten.
Wel gaan we de strappen van de grote Apple Store binnen waar ook een enorme rij staat van mensen die waarschijnlijk de nieuwe I-Pad in hun bezit willen krijgen. Sinds gisteren is er een nieuwe versie te koop en je kan maar de eerste zijn die hem in zijn bezit heeft.
Cental park is veel drukker dan gisteren tijdens de fietstocht, ook wij gaan nog een tijdje op een bankje zitten te kijken naar de mensen.
We lopen langs de Hearst Tower welke wekelijks in beeld komt tijdens de serie Running on Heels om vervolgens via de M&M shop weer terug te gaan naar Times Square waar ik nog een spijkerbroek in de Levi's shop scoor.

Het verhaal dat het loont om voor het aanschaffen van kleding een paar dagen New York te plannen kan ik na deze dagen echt niet onderschrijven. Het zal er wel mee te maken hebben dat ik geen zin heb in een normale recht toe recht aan broek die later in outletstore's wel voor bedragen van 29 dollar liggen.
Na een uurtje onze benen te rusten gelegd te hebben in de hotelkamer scoren we een flinke salade en lopen weer richting Times Square. We hebben een avondtour met een openbus gereserveerd.
Op Times Square aangekomen krijgen we te horen dat de bussen wat later zijn de weg is afgezet en op dat moment is er nog niet duidelijk wat er precies aan de hand is.
De bustour valt wat tegen omdat er een plasticglas dak op de bus zit wat in slechte conditie is, gelukkig maar dat dit een item was van de Explorer Pass en we niet het volle pond voor deze tour hebben neergelegd.
De bus brengt ons naar de Brooklyn zijde zodat we een prachtig avondbeeld hebben op de skyline van Manhatten, Marcel sterft als we over de brug gaan wel zeven doden, het blijkt zo boven in de dubbeldekker op Manhattan Bridge wel heel erg hoog.

Weer op Times Square zien we dat de boel nog steeds is afgezet, we schenken er echter geen aandacht aan en lopen richting het hotel.
Daar aangekomen blijkt dat er een autobom op Times Square is gevonden. De tv staat rood gloeiend met dit breaking news.
De volgende dag bedenken we ons pas wat kwetsbaar zo'n punt is en wat de gevolgen bij afgaan ook voor ons hadden kunnen zijn. We bellen snel maar even naar huis om te zeggen dat alles oke is.

Car